Onderwerp 2019-2020
Zaterdag Bijbelstudie Haaglanden
Lessen uit
de Brieven van Johannes
Naar programma en presentaties 2019-2020
Kinderen van God
Kinderen van God onderscheiden zich van andere mensen, doordat zij het leven van God ontvangen hebben. Dat leven is in de Zoon, in de Heer Jezus Christus. Gelovigen delen dat leven met alle mensen die in de Heer Jezus geloven.
Hoe dit leven van God er uit ziet, zien wij bij de Heer Jezus. Hij is het Leven Zelf. Hij leeft in voortdurende gemeenschap met Zijn Vader, ook in Zijn tijd hier op aarde. Hij kan zeggen: “Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.” De kenmerken van Zijn leven zijn: licht, liefde, waarheid, reinheid.
Hoe weet je dat je eeuwig leven hebt? De ultieme test staat in het laatste boek van de Bijbel: de Openbaring. Wie deel heeft aan de eerste opstanding is zalig en heilig (Op 20:6). De eerste opstanding begint met Hem die gezegd heeft: “Ik ben het Leven en de Opstanding.” Die opstanding krijgt een vervolg als de Heer Jezus de Gemeente komt halen (1Th 4:13-18). Die opstanding eindigt met de opstanding van alle gelovigen die tijdens de grote verdrukking zijn omgekomen.
Maar er zijn andere en tijdigere manieren om te weten of je eeuwig leven hebt. En hoe eerder je daar achter komt, hoe beter het is, want aan het bezit van het eeuwige leven is het voorrecht verbonden om als kind van God te mogen leven.
Het Evangelie naar Johannes legt uit hoe je eeuwig leven ontvangt: door geloof. De Brieven van Johannes beschrijven de voorrechten van de gemeenschap met de Vader.
Daarom is de aandacht voor de Brieven van Johannes zo heel belangrijk, want:
- We krijgen inzicht in wat de kinderen van God kenmerkt.
- We ontdekken wat gemeenschap met de Vader en met Zijn kinderen inhoudt.
- We krijgen lessen voor onze gemeentelijke samenkomsten en onze persoonlijke stille tijd.
Opzet studie
Onderwerpen
De volgende onderwerpen komen aan bod:
- Wie is Johannes?
- Een introductie van de Brieven van Johannes
- De kenmerken van kinderen van God
- De Christelijke levenswandel
- Gemeenschap: met wie wel en met wie niet
- Moeilijke teksten
Methodiek
In het eerste deel van de ochtend ligt de nadruk op het begrijpen van het betreffende deel in de gedachtengang van de oorspronkelijke lezer aan de hand van een presentatie.
In het tweede deel is er ruimte voor verschillende invalshoeken:
- Wat zegt het gedeelte over Christus,
- Wat betekent het onderhavige gedeelte voor ons, voor mij?
Kernwoorden en begrippen uit de Brieven van Johannes
- Mijn lieve kinderen (1Jh 2:1)
- Hieraan weten wij (1Jh 5:2)
- Ik schrijf u. (1Jh 2:1).
- wandelen (1Jh 1:6; 2Jh 1:4; 3Jh 1:3).
- leven, licht, liefde, waarheid
- geliefde (3Jh
- Wie zegt…
Wie schreef deze brieven?
De schrijver noemt zijn naam niet, maar laat in de openingsverzen zien, dat hij vanaf het begin een ooggetuige is geweest. Hij heeft het Woord des levens, de Heer Jezus, gezien en gehoord en aangeraakt. Zijn naam komt ook niet voor in het Evangelie naar Johannes. Hij is dus uiterst bescheiden en terughoudend.
De naam van Johannes en van zijn broer Jakobus ontbreken in het Evangelie en in de Brieven. Dat is opmerkelijk, want uit de andere Evangeliën weten wij, dat Johannes en Jakobus bij alle belangrijke gebeurtenissen aanwezig zijn. Paulus noemt Johannes, de apostel, een steunpilaar en een man van aanzien. Toch komt zijn naam niet voor in het Evangelie naar Johannes. Hoewel de moeder van Johannes bij het kruis staat, noemt hij haar naam niet.
Het ontbreken van de naam van Johannes en van zijn broer Jakobus in Evangelie en in de Brieven is één van de aanwijzingen dat deze boeken door dezelfde auteur geschreven zijn: Johannes.
Kerkvaders aan het eind van de eerste eeuw en in de tweede eeuw schrijven de Brieven van Johannes toe aan Johannes, de apostel.
Conclusie:
In deze tijd van individualisme en dwaalleer is de bestudering van de Brieven van Johannes van belang. Wij mogen zien wat wij gemeenschappelijk hebben en hoe wij de onderlinge band en gemeenschap kunnen versterken. De brieven bevatten allerlei toetsen waaraan wij onze geestelijke gezondheid kunnen afmeten.